اصلی ترین مشکل دانشآموزان با والدین در سال کنکور [+ 5 راهکار]
مشکلات دانشآموزان و والدین آنها بحث داغ و همیشگی است که در سالهای پایانی تحصیل دبیرستان و درست قبل از کنکور به اوج خود میرسد. والدین دغدغههایی دارند و دانش آموزان ماجرا را از زاویه متفاوت نگاه میکنند. همین تنشها کافی است تا مشکلات میان آنها حل نشده باقی بماند و هر لحظه بیشتر شود.
والدین گویا دائماً درگیر درس خواندن دانشآموز خود هستند و به سادگی با رفتارهای او مثلا استفاده از تلفن همراه و یا ارتباط با دوستان و حتی تماشای فیلم و اظهار نظر در مورد جزئیات غیر درسی کنار نمیآیند. آیا این چالشها همگی از مشکلات نوجوانان است؟
در این صورت آیا بهرمندی از مشاور تحصیلی برای رفع این تنشها مناسب است؟ در این مقاله از گروه یاوران دانش قصد داریم تا به عمق روابط دانشآموزان و والدین آنها وارد شویم و به دنبال راهکار باشیم.
نیم نگاهی به شرایط والدین و دانشآموز در سال کنکور
آیا دانش آموزان بر علیه والدین خود هستند؟ آیا آنها نسبت به احساس مسئولیت و نگرانی والدین بیتفاوت میشوند؟ و یا برعکس این والدین هستند که دانشآموزان را در منگنه سخت کنکور قرار داده و انتظارات غیر معقول را طلب میکنند؟
آیا این دو هرگز یکدیگر را درک نخواهند کرد؟ شاید جنس دغدغه آنها متفاوت است. گاهی همین سوء تفاهمها در تشدید تنشها نقش دارد. مشاور تحصیلی برای آگاهی از جنس دغدغه والدین در کنار دانشآموزان مفید است.
- بخوانید
نگرانی والدین چه شکلی است؟
والدین در سال کنکور غالباً نگاه نظارتی گرفته و تلاش میکنند تا مسیر مطالعه درست فرزند کنکوری خود را مدیریت کنند. همین نگاه نظارتی کافی است تا شبیه به یک پلیس در خانه ظاهر شوند. به عنوان مثال والدین همواره نگران درس خواندن دانش آموز خود هستند.
آنها همواره از توجه بیش از حد فرزند خود به گوشی تلفن همراه نگران هستند و یا چه نیازی است تا با دوستان خود ارتباط داشته باشد؟ از طرفی نگران این هستند که چرا دانش آموز آنها بر موضوعات کنکور و مدرسه متمرکز نیست و دائماً برای موضوعات دیگری از قبیل شبکههای اجتماعی و تبادل نظرهای اینترنتی و… وقت میگذارد؟
آنقدر که حتی از توجه فرزند خود به اخبارهای ورزشی و اجتماعی و اعلام نظرها در کارهای مختلف حساس شده و اصرار دارند که این اظهار نظرها از تمرکز آنها بر کنکور میکاهد.
دغدغه دانش آموزان چه شکلی است؟
مشکلات نوجوانان درست در مقابل نگرانی والدین آنها است. دانش آموزان همواره در مقابل موضع نظارتی والدین خود مقاومت میکنند و این سبک زندگی را برنمیتابند. کافی است پای صحبت آنها بنشینید تا حرف دل باز کرده و بگویند که والدین آنها همیشه به هر نوع رفتار و برنامه غیر درسی آنها گیر میدهند. اینکه خانواده انتظار دارند تا دائماً درس بخوانند و هر رفتار غیر درسی را نقد میکنند.
از طرفی دائماً آنها را با دیگران مقایسه میکنند و انتظار دارند تا شبیه آنها شوند و یا اینکه انتظار آمادگی کامل دارند. اینکه میخواهند تا دانشآموز همیشه بهترین باشد و در آزمونهای آزمایشی همیشه صد در صد باشد و همواره در اوج آمادگی ظاهر شود.
برای همین یک آهنگ گوش دادن ساده حین درس را نمیپسندند. هر نوع چک کردن گوشی را پلیس وار دنبال میکنند و حتی ممکن است با فیلم دیدن آنها زاویه بگیرند.
زمانیکه دانش آموز و والدین سرشاخ میشوند
با نگاه پلیسی نمیتوانیم برای رفع مشکل دانش آموزان اقدام کنیم. همین دانشآموزان پس از مواجه شدن با دغدغه و نگرانی والدین احساس متفاوتی دارند. آنها شاید متوجه نگرانی والدین نشده و این رفتارهای نظارتی را نوعی کم توجهی قلمداد کنند.
آنها به این نتیجه میرسند که والدین اصلاً متوجه خواستههای آنها نیستند و گویا عهد بستهاند تا دائماً و برای هر کاری به آنها گیر بدهند.
در آن سمت ماجرا خانواده متوجه رفتارهای متقابل دانش آموز شده و اصرار دارند که دانشآموز آنها بیمبالات شدهاند و اصلاً به حرف آنها گوش نمیدهند. تا جاییکه وارد موضوعات حاشیهای شده و وظیفه اصلی خود یعنی درس خواندن برای کنکور را به درستی و کامل انجام نمیدهد. خوب آیا انتظار تعاملی سازنده در دو سمت این ماجرا منطق است؟
و یا باید منتظر سر شاخ شدن والدین و دانش آموزان باشیم؟ قطعا علاقه نداریم تا به این مرحله برسیم و باید با مشاور تحصیلی مناسب برای ریشه یابی اقدام کنیم.
ریشهیابی علت مشکلات نوجوانان با والدین
سرشاخ شدن والدین با دانشآموزان در سال پایانی تحصیل و دورهی مطالعهی کنکور بحث چالش برانگیزی است که هر دو طرف داستان را خسته خواهد کرد. در نهایت ادامه این تنشها به عدم آمادگی کامل دانشآموز منتهی شده و نتایج کنکور را خراب میکند.
لازم است تا با ریشهیابی برای رفع مشکل دانش آموزان و والدین آنها اقدام کنیم. اما ریشه این مشکلات در چه هستند؟
- عدم آگاهی والدین از شرایط کنکور
- عدم توجه به شرایط نوجوانی دانشآموزان
- عدم اطلاع از سختی و سطح بالای دروس سالهای پایانی تحصیل
- عدم آشنایی با فضای رقابتی کنکور
1- عدم آگاهی والدین از شرایط کنکور
در ریشهیابی مشکلات نوجوانان اولین نکته عدم آگاهی کامل و کافی والدین آنها از شرایط مطالعهی کنکوری است. اکثر والدین از روشهای صحیح مطالعه کنکور کمترین آگاهی را دارد. قاعدتاً وقتی با شرایط مطالعه کنکور غریبه باشید، قطعاً نمیتوانید مدیریت مناسبی بر روش درس خواندن فرزند خود داشته باشید.
عدم توجه به شرایط نوجوانی دانشآموزان
بسیاری از والدین دانشآموز خود را رباتی میبینند که باید چشم و گوش بسته و با برنامه بدون حاشیه درس بخواند. اما آیا واقعاً میتوان در شرایط حساس نوجوانی چنین نگاهی داشت؟
عدم اطلاع از سختی و سطح بالای دروس سالهای پایانی تحصیل
وقتی والدین نسبت به سختی دروس سالهای پایانی تحصیل کم اطلاع هستند، همچنان انتظار دارند که نمره دانشآموز در حد عالی و همیشه ۲۰ باقی بماند. اما یا این انتظار منطقی است؟
عدم آشنایی با فضای رقابتی کنکور
عموماً والدین کنکور را به مانند هر امتحان دیگری نگاه میکنند و کمترین توجه به جنبههای رقابتی آن ندارند.
بحث اصلی مشاور تحصیلی آگاه کردن والدین راجع به هرکدام از این نکات قید شده است. والدین باید سطح آگاهی خود از شرایط کنکوری، روشهای صحیح مطالعه کنکوری، شرایط نوجوانی دانشآموزان، سختی دروس و فضای رقابتی کنکور افزایش دهند تا بهتر و سازندهتر برای ارتباط با فرزند خود اقدام نمایند.
- بخوانید
والدین به چه اندازه اطلاعات نیاز دارند؟
آیا لازم است والدین در حد یک کارشناس اطلاعات لازم را جمع آوری نمایند و در سطح یک مشاور تحصیلی توان بررسی شرایط فرزند خود را داشته باشند؟ قطعاً والدین وقت و انرژی کافی برای کسب مهارت مشاور تحصیلی را ندارند و به هرحال توصیه میشود که دانشآموز در سالهای پایانی تحصیلی زیر نظر مشاور تحصیلی آگاه و تخصصی فعالیت کند.
اما از طرف دیگر این انتظار وجود دارد که والدین حداقل اطلاعات شرایط اصولی مطالعه کنکور و شرایط درسی دانشآموز خود را بدست آورند.
والدین باید بدانند که دانشآموز آنها در کنار مطالعه به اندکی استراحت، تغذیهای مناسب، تفریح و حتی برنامههای به ظاهر متفرقه نیاز دارد. همه این آیتم ها در کنار هم و به اندازه بازده مطالعاتی را بالا میبرد.
درس خواندنهای افراطی از صبح تا شب بدون هر نوع توجه به نیازها، تفریحات و خواستهها و… فقط مدت زمان مطالعه را افزایش میدهد. اما آیا این مطالعه از کیفیت لازم برخوردار است؟ این آگاهیها چه هستند؟
اولین آگاهی؛ والدین باید بهترین روش درس خواندن را بشناسند
والدینی که برای برنامه درسی صبح تا شب دانشآموز خود نگران هستند، لازم است بدانند که مطالعه زیاد و افراطی لزوماً باعث ارتفاع کیفی بار مطالعاتی دانشآموز آنها نخواهد شد. هر نوع درس خواندن، سازنده نیست و شاید درک این موضوع اندکی دشوار و غیر واقع باشد. برای فهم بهتر این ادعا یک مثال میزنیم.
فرض کنید والدین علاقه دارند تا فرزند آنها فوتبالیست بزرگی شود. در این صورت اگر یک توپ در اختیار فرزند بگذارند و از او بخواهند تا از صبح تا شب در کوچه بازی کند، آیا فرزند آنها در آینده فوتبالیست بزرگی خواهد شد؟
قاعدتاً این طور نیست. زیرا فرزند آنها دائماً توپ بازی کرده و صرفاً فوتبالیست نشده است. وقتی از دانشآموز خود انتظار دارید که از صبح تا شب درس بخواند، قاعدتاً تمام مدت کتابی مقابل او باز است، اما آیا هر تماشای بیوقفهی کتاب باعث فهم بیشتر مطالب خواهد شد؟
دومین آگاهی؛ والدین باید شرایط دوره نوجوانی را درک کنند
چطور انتظار دارید که دانشآموز کنکوری شما که قطعاً نوجوانی پرشور است، از حس و حال دنیای نوجوانی خالی شده و بیوقفه درس بخواند؟ آیا توجه به حس و حال دنیای نوجوانی مغایرتی با تمرکز او در درس خواندن دارد؟
در برنامههای مشاور تحصیلی همواره از والدین میخواهیم که آگاهی خود را نسبت به شرایط نوجوان افزایش دهند. اما این شرایط چه هستند؟
دوست یابی
دوست یابی اولین حس قدرتمند دوره نوجوانی است. نوجوانان در مقابل هر نوع موضع تحمیلی درمورد دوستان میایستند و این موضوع را نوعی استقلال شخصیتی میدانند. وقتی برای درس خواندن از او بخواهید که دوستانش را رها کرده و یا با افرادی گزینشی دوست شود، قطعاً در مقابل این انتظارات میایستد. زیرا در دنیای شخصی آنها دوست یابی اهمیت بالایی دارد.
اظهار وجود
اظهار نظرهای اجتماعی، سیاسی و یا فرهنگی بخشی از شخصیت رشد کرده نوجوانان است. دانش آموز کنکوری شما در واقع یکی نوجوان آگاه است که تمامی جریانات اجتماعی و فرهنگی و… اطراف خود را میبیند و قاعدتاً علاقه دارد تا به آنها فکر کرده و حتی اظهار نظر کند.
واقعاً چرا برخی از والدین فکر میکنند که هر نوع اظهار نظر دانشآموز در مورد موضوعات اجتماعی و فرهنگی و اخبار و حتی اتفاقات ورزشی تمرکز آنها را از درس و کنکور برهم میزند؟ اجازه بدهید تا فرزند شما در بحثها وارد شد و نظرات و حرفهای خودش را بگوید.
سومین آگاهی؛ کنکور یک مسابقه است
ریشهی برخی از مشکلات نوجوانان و عدم همراهی والدین آنها نداشتن آگاهی کافی از شرایط کنکور است. هر دانشآموز در امتحان پایان سال هر دوره حاضر شده و نمره خود را بدون دغدغه دیگر شرکت کنندگان کسب کرده است.
اما ماجرای کنکور به کلی متفاوت است و آنجا با شرایط مسابقه گونه روبرو هستیم. در مشاور تحصیلی بارها با والدینی مواجه هستیم که همچنان کنکور را یک امتحان شخصی میبینند. ممکن است دانشآموز مورد نظر ما تلاش خوبی کرده و درس خوانده باشد، اما در کنکور از رقبایی آمادهتر خود عقب بماند.
در برنامههای مشاور تحصیلی همواره گوشزد میکنیم که کنکور یک مسابقه است و رقابت تنگاتنگی در آن جریان دارد. انتظار همیشه آماده بودن و همیشه صد زدن خیلی بیمعنی است.
وقتی خانواده در شرایط رقابتی کنکور به آگاهی کامل رسیده است، قاعدتاً در مقابل نتایج نوسانی دانشآموز مثلاً درصدهای ۳۰، ۴۰… در آزمونهای آزمایشی جبهه نمیگیرد و به خوبی با او همراهی خواهد کرد.
چهارمین آگاهی؛ توجه به تفریحات و نیازهای دانش آموزان
انتظار درس خواندن بیوقفه دانشآموز از صبح تا شب درخواستی بیمعنی، گنگ و کاملاً غیر واقعی است و جز خستگی، دلزدگی و تنش روحی و تشدید بحثها و مشکلات دانشآموز با والدین دستاورد دیگری نخواهد داشت. این دانش آموز احتمالاً فقط کتاب را جلوی خودش باز میگذارد تا از تیررس نگاه پلیسی والدین خود در امان باشد.
در مقابل والدین آگاه میدانند که دانشآموز آنها به تفریح و برنامههای متفرقه غیر از درس و کنکور نیاز دارد. اما همه نوجوانان یکسان نیستند و نیازهای یک شکلی ندارند. به عنوان مثال برخی نوجوانان علاقه دارند تا در هنگام استراحتها بخوابند.
برخی دیگر به تغذیهی خود توجه میکنند و برخی دیگر از نوجوانان کنکوری دغدغههایی اجتماعی بسیار زیادی دارند. اکثر آنها خیلی حساس شده با کوچکترین چیزی ناراحت و یا خوشحال میشوند. به هر حال درک نیازها و احساسات باعث روابط عمیقتر میان والدین و فرزند شده و برای رفع مشکل دانش آموزان ضروری است و شاید لازم است تا از خدمات مشاور تحصیلی استفاده کنید.
آنچه نوجوانان کنکوری باید بدانند
مشکلات نوجوانان کنکوری با والدین آنها از لحظهای آغاز میشود که پدر و مادر خود را در قامت روانشناس خبره و مشاور تحصیلی آگاه و کاربلد نمییابند. نوجوانان تفکراتی ایدهآلگرا دارند و همیشه این انتظار را دارند که والدین آنها به مانند مشاور تحصیلی نیازهای آنها را شناسایی نمایند.
اما آیا همه والدین در این سطح از آگاهی هستند؟ و لازم است که در قامت مشاور تحصیلی خبره کنار دانشآموزان باشند؟ قطعاً این طور نیست. والدین بمانند هر کس دیگری در اجتماع زندگی کرده و مشکلات و دغدغههای خود را دارند و قاعدتاً نمیتواند موضوعات را به مانند یکی مشاور تحصیلی خبره تحلیل کنند.
از این رو دانشآموز موظف است رفتارهای سختگیرانه و گاهاً غلط و حتی افراطی والدین خود را تحمل کرده و رفتار مناسبی به دور از ایجاد تنش داشته باشد. یک دانشآموز حرفهای و متعهد به آگاهی نیاز دارد تا از تنش میان خود و والدین بکاهد. مانند:
1- والدین دشمن شما نیستند
بارها پیش آمده است که به عنوان مشاور تحصیلی پای صحبت دانشآموزان نشستهایم که والدین خود را تا جایگاه دشمنی نقد میکنند. گویی والدین آنها خصومت شخصی با آنها داشته که حالا دل خون شده از مشکلات خود میگویند. اما آیا واقعاً والدین دشمنان شما هستند؟! چه کسی این حرف را باور میکند؟
دانش آموز آگاه در اولین قدم نسبت به سختگیری و نگاه پلیسی و حتی نظرات والدین خود مهربان است و این تنشها را با عنوان خصومت تلقی نمیکند. به یاد داشته باشید که والدین شما از سر دلسوزی نگران شما هستند، اما ممکن است به علت کمآگاهی، کم توجهی و یا دیدگاه غلط به موضوعاتی غیر قابل تحمل مانند درسخواندن زیادی و عدم توجه به گوشی و عدم رابطه با دوستان و… اصرار دارند.
2- دیدگاه متفاوت والدین لزوما اشتباه نیست
در بسیاری از موارد نظرات والدین اشتباه نیست، بلکه باب دل دانشآموزان قرار نمیگیرد. به هر حال هر چیزی که باب دل ما نباشد، لزوماً اشتباه نیست. فقط مدل نگرانیها، دغدغهها، روشهای خواسته والدین با آنچه شما از خود انتظار دارید، متفاوت است.
همه نوجوانان چه آنها که در سال کنکور هستند و چه آنها که دغدغه کنکوری ندارند باید یاد بگیرند که در مقابل نظرات، خواستهها و انتظارات والدین خود نگاه عاشقانه، صمیمی و مهربان داشته باشند.
از طرفی اگر در پارهای از موارد و میان نظرات شما با خواستهی والدین زاویهای وجود دارد، مهم است که مهارت روبرو شدن با این چالشها را بلد باشید.
راهحلهایی برای رفع تنش دانشآموزان و والدین
تا اینجای مقاله قدم به قدم بحث جدی مشکلات نوجوانان و تنش آنها با والدین در سال پایان تحصیلی و دورهی مطالعهی کنکور را پیش کشیدیم. تنها قید به مشکلات برای حل آنها تأثیرگذار نیست.
مشاور تحصیلی همفکری برای حل مشکلات است. پس در ادامه قصد داریم تا به راهحلهایی برای جلوگیری از این تنشها و یا عبور از تنشهای ایجاد شده میان دانشآموزان و والدین بپردازیم.
راهکار اول؛ بالا بردن اطلاعات و آگاهیهای درست در خانواده
والدین با آگاهی کم همواره با دانشآموزان خود در تنش هستند. زیرا از کسی که چیزی نمیداند، نمیتوانیم انتظار تعاملی سازنده داشته باشیم. اولین قدم برای افزایش آگاهی والدین شرکت در جلسات مشاور تحصیلی است.
برخی جلسات مشاور تحصیلی مخصوص والدین دانشآموزان کنکوری برگزار میشود که شرکت در این جلسات قطعاً مفید و سازنده است. زیرا در همین جلسات میتوانند اطلاعات و آگاهی لازم و کافی از شرایط تحصیل کنکوری فرزند خود را کسب نمایند.
والدین هدفمند لازم است تا از دیگر جنبههای شخصیتی، روحی، جسمی، تفریحی و… فرزندان خود آگاهی لازم را کسب کنند. اینکه فرزند آنها به چه چیزهایی علاقه دارد؟ پیگیر چه موضوعات اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و… است؟ والدین با درک این آگاهیها بهتر و سازندهتر میتوانند با فرزند کنکوری خود ارتباط برقرار کنند.
راهکار دوم؛ نگاه نظارتی به مباحث درسی و آموزشی سال کنکور نداشته باشد
تجربه نشان داده است که دانش آموزان در هر صورت از پیگیری بیش از حد والدین و نگاه نظارتی آنها در مباحث درسی و آموزشی استقبال نمیکنند و تنش آنها در سال کنکور هرچه بیشتر است. در عوض از همراهی فردی دیگر در برنامهریزی درسی و پیگیری بار مطالعاتی خود استقبال خواهند کرد.
چه خوب است که والدین نظارت سختگیرانه بر روش درس خواندن مطالعه دانشآموز خود را رها کرده و این کار را برعهدهی یک فرد آگاه مانند مشاور تحصیلی بگذارند.
به یاد داشته باشید که در سال کنکور خانواده جایگاه حمایتی دارد، اما قرار نیست تا با جزئیات تمام جریان مطالعه کنکور و نتایج دانشآموز را دنبال کند. حمایت والدین باعث دلگرمی دانشآموز شده و دخالت والدین در برنامههای درسی و آموزشی باعث ایجاد تنش و اضطراب خواهد شد.
چرا بهتر است والدین بر جریان مطالعه کنکور نظارت نداشته باشند؟
خانواده مهارت و آگاهی کافی برای بررسی مباحث آموزشی در سال کنکور را ندارد و قاعدتاً نظارت بیش از حد سختگیرانه و پلیسی به علت عدم آگاهی لازم باعث تشدید تنش میان آنها و دانشآموز خواهد شد.
وقتی از روش مطالعه کنکور، شرایط مطالعه، مقدار مطالعه، تحلیل درصدها، ترازها، کارنامهها، بایدها و نبایدها و روش صحیح مطالعه هر درس، تکنیکها و… اطلاع ندارید چطور میخواهید در جریان برنامهریزی مطالعاتی و سبک آموزشی دانشآموز خود دخالت کنید؟
تمامی موضوعات اعم از تکنیکها، روشهای صحیح مطالعه، تحلیل شرایط کنکوری و ترازها و… باید به دانشآموز آموزش داده شود و والدین توان انجام این کار را ندارند. حضور مشاور تحصیلی در این مرحله قدمی سازنده و تأثیرگذار است تا همه چیز با جزئیات برنامه ریزی شود.
جزئیاتی مانند اینکه دانشآموز چه هنگام درس بخواند؟ و یا چه هنگام استراحت کند؟ چه سبک و روش مطالعه را درپیش بگیرد؟ چه مقدار تفریح داشته باشد و سراغ چه نوع تفریحاتی برود؟
زمان بندی این برنامهریزی در سال پایانی کنکور بحثی کاملاً تخصصی است که تحلیل جامع آن و تدوین برنامه کامل آن از عهده خانواده خارج است و باید با نظارت مشاور تحصیلی انجام شود.
راهکار سوم؛ تعریف جایگاه در خانواده
مشکلات نوجوانان با والدین آنها زمانی تشدید میشود که خانواده تعریف واحدی از جایگاه او در اجتماع ندارد. خانوادهای که دائماً تحت تأثیر محیط بیرون از خود قرار گرفته و از قضاوت اطرافیان میهراسد، قطعاً نمیتواند با دانشآموز کنکوری خود کنار بیاید. بهترین توصیه برای رفع مشکل دانش آموزان تعریف یک جایگاه مستقل برای آنها در ساختار خانواده است.
بارها دیدهایم که والدین به ترس از قضاوت اقوام انتظارات خود از فرزندان را غیر منطقی کرده و آنها را تحت فشار قرار میدهند. اما وقتی در خانوادهای که جایگاه تعریف شده داشته باشید، فارغ از اظهار نظر اطرافیان و بدون دغدغه کنار فرزند خود هستید و به او دلگرمی میدهید که آنها را آنطور که هستند میخواهید.
راهکار چهارم؛ هزینههای تحصیل ابزار تهدید دانشآموزان نیستند
پدر و مادرها برای موفقیت فرزندان خود هزینه میکنند و از پرداخت تمام این هزینهها دلگرم هستند. برخی فرزند خود را از سال اول ابتدایی در مدارس غیرانتفاعی ثبتنام میکنند و برخی دیگر در سال پایانی رو به کنکور برای انواع هزینهها دست به کار میشوند. این هزینهها خوب هستند، اما نباید ابزاری برای تحمیل خواسته به دانشآموز شود.
راهکار پنجم؛ به روابط غیر درسی دانشآموز توجه کنید
هر اندازه توجه و نکته سنجی والدین به موضوعات درسی و آموزشی در سال کنکور مخرب است، توجه به موضوعات غیر درسی مفید و سازنده است. در مشاور تحصیلی متذکر هستیم که والدین میتوانند به ارتباط صمیمیتر با فرزند خود در این سال توجه کنند.
برای گردش با فرزند خود برنامهریزی کرده و حتی علایق و دغدغههای غیر درسی او را جویا شوند. با هم به تفریح رفته و برای هر کاری غیر از درس برنامهریزی کنند.
تبادل نظر با فرزند، همفکری با فرزند در سال کنکور و حتی پس از آن همیشه خوب است و در ارتقای اعتماد به نفس آنها، توجه بیشتر به درس و کتاب و کنکور و در نهایت افزایش احساس مسئولیت آنها تأثیرگذار است.
جمع بندی
چرا والدین با دانشآموزان کنکوری خود کنار نمیآیند؟ و آیا والدین انتظارات زیادی از فرزندان خود دارند؟ و یا فرزندان نمیخواهند تا زیر نگاه همیشه پلیسی والدین درس بخوانند؟ ماجرا هر چه هست، کشمکش میان والدین و دانش آموزان کنکوری به نفع هیچ کس نیست و باید به موقع از این چالش عبور کنید.
والدین معمولاً به علت کم آگاهی از شرایط مطالعه کنکور و همچنین عدم توجه به نیازها، تفریحات، خواسته و شرایط سنی فرزندان است که بارها به چالش میخورند. پس کافی است با بهرمندی از مشاور تحصیلی آگاهی خود را از شرایط کنکور بالاتر برده و به موضوعات از قبیل نیازهای روحی، ذهنی و تفریحات فرزندان بیشتر توجه کنند.
در مقابل دانش آموز کنکوری نیز باید انعطافپذیر باشد و در مقابل دلنگرانیهای والدین جبهه نگیرد. والدین به تمام جزئیات آموزش سال نهایی کنکور واقف نیستند و بهرهمندی از مشاور تحصیلی برای مدیریت برنامه دانشآموز بهترین پیشنهاد است.
پاسخ به سوالات متداول شما
چگونه با فرزندان کنکوری خود صمیمیتر باشیم؟
برای ارتباط صمیمی با فرزندان کنکوری خود نیازی نیست جزئیات تحصیلی آنها را پیگیری کنید. با آنها را به راجع به موضوعات و علایق غیر از درس و کنکور صحبت کنید. این توجه و دلگرمی کافی است تا دانشآموز شما با تعهد بیشتری درس بخواند.
آیا تعیین خط و مش برای دانشآموز مفید است؟
خیر، تعیین جایگاه و توجه بیش از حد به نتایج، دانشآموز شما را مضطرب، خسته و کمرمق خواهد کرد. بگذارید و هر طور که هست برنامهی درسی خود را مدیریت کند.
برای نظارت بر جریان مطالعه و پیشرفت درسی دانشآموز کنکوری چکار کنیم؟
نظارت مستقیم والدین دانشآموزان را مضطرب و پرخاشگر میکند. از یک مشاور برای نظارت غیر مستقیم استفاده کنید.
دانشآموز کنکوری تا چه اندازه با دوستان خود در ارتباط باشد؟
دوست یابی بخشی از احساسات دورهی نوجوانی است. در پیدا کردن دوست متعصب تعصب نداشته باشید و اجازه دهید تا فرزند شما روابط اجتماعی قوی را تجربه کند.
